Goedemiddag allemaal, ben geen zorgmedewerker maar heb zelf sinds 2010 de diagnose van vasculaire dementie. Een studente van de opleiding neurologie zit bij mij op facebook en volgt mij en vond/vind mij nog zo helder terwijl ik al zo lang de diagnose heb. Ze vroeg of ze mij eens mocht opzoeken en had de lange reis er voor over om met mij te praten over mijn ziekte. En zoiets kan ik waarderen, ze zal later een goede neuroloog zijn die goed luistert naar haar patienten. Ik ben geboren in Soerabaja een woonplaats in Indonesië, maar woon sinds mijn 3e jaar al in Holland. Op een gegeven moment in 2010 heb ik toch maar een afspraak gemaakt met mijn huisarts omdat ik mij zorgen maakte om mijn geheugen, vergaat steeds meer en aangezien het vaker voor kwam in mijn familie toch maar die stap gewaagd. Afijn, geweldige neuroloog kreeg ik toegewezen echter na 3 jaar ging hij met pensioen en ik vond dat heel jammer want we hadden een geweldige klik. Hij liet allerlei testen, waaronder een hersenscan en stond verbaasd, want daar was op te zien dat ik al 2 herseninfarcten en vele, vele tia's had gehad. Nooit iets gemerkt van dat 1e hersen infarct, moet in het ziekenhuis gebeurd zijn tijdens een opname voor mijn hart. Want mijn dochter kwam 's avonds op bezoek en tijdens een ronde kregen we een kopje thee en viel het kopje thee uit mijn linkerhand. Mijn arm deed al raar toen ik geholpen was aan mijn hart, leek of hij was verlamd en toen ik dat vertelde kwam er een dokter en werd ik met spoed weer naar de OK gereden, deden ze weer allerlei proeven....afijn, om een lang verhaal kort te maken: Ben zelf heel benieuwd waarom ik zo goed blijf na zoveel jaren... ben er natuurlijk dankbaar voor en die studente heeft dat vertelt aan 2 van haar leraren. Met als gevolg dat een dr. van de universiteit Amsterdam bij mij is geweest en een professor van de universiteit van Leiden. Vond dat toch wel heel bijzonder he?

Posted by ycmiedema at 2023-04-16 16:31:12 UTC